محاسبه دوز جذبی بتاها و گاماهای گسیل شده از رادیوایزوتوپ 153sm در ستون فقرات

متاستاز استخوان یک پیامد مهم ناشی از سرطان هایی همچون پروستات، سینه، کلیه، کبد و .... می باشد (به انتقال و جابه جایی سلول های سرطانی از محل رشد تا مکان هدف متاستاز گفته می شود). این سرطان ها به ویژه سرطان سینه و پروستات رابطه تنگاتنگی با درد استخوان دارند. مهم ترین عارضه ی متاستازهای استخوانی درد شدید، به هم فشردگی نخاع و محدودیت در تحرک است. در این بین تمایل به استفاده از رادیونوکلئیدها در درمان ضایعات استخوانی به ویژه تسکین و کاهش درد استخوانی موضوع تازه ای نیست، ولی اخیراً مورد توجه مجدد قرار گرفته است. از جمله این رادیوایزوتوپها ترکیبات فسفر(p32)، استرانسیوم(sr89)، ساماریوم(sm153)، رنیوم(re186) و رنیوم(re188) است. در برآورد خطرات ناشی از تابش، اطلاع از مقدار دوز جذب شده در اندام ها در اثر رادیوداروهای تجویزشده در بخش های تشخیصی و درمانی پزشکی هسته ای، امری ضروری به نظر می رسد. با توجه به این که کدmcnp توانایی بالایی در شبیه سازی ترابرد تابش ها، تعریف هندسه های پیچیده و محاسبات دزیمتری دارد و می توان فانتوم بدن انسان را بر اساس معادلات هندسی اعضای بدن شبیه سازی کند؛ در این پژوهش دوز جذبی بتاها و گاماها 32p، 89sr، 153sm و 186re برروی ستون فقرات با استفاده از کد شبیه سازی mcnp مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش، ملاحظه شد که برای تومورهایی که عمق بیشتری در استخوان دارند، بهتر است از رادیوایزوتوپ های 32p و 89sr و برای سلول های سرطانی که در سطح استخوان گسترش بیشتری دارند، از رادیوایزوتوپ های 153sm و 186re استفاده شود.